امروز 10 مرداده؛ مگه نه؟

(سایت time.ir را باز میکند و به گفته ی خود مطمئن میشود.)

خب ؛ بزار ببینم تا حالا چیکار کردم.

(یک فایل word باز میکند و به خودش فشار می آورد کارهایی که انجام داده است را بنویسد.)

خب ؛ این یکیو بیخیال میشیم . بیاین بگیم چیکار میخوایم بکنیم:

• یادگیری زبان های آلمانی ، چینی ، فرانسه ، عربی ، ترکی و ...
• یادگیری کامل برنامه نویسی اندروید
• یادگیری c sharp , c++ و خلاصه هرچی که اولش c داره.
• هروز صبح ساعت 5 و 45 دقیقه بیدار شدن و 1 ساعت پیاده روی.
• پیوستن به جمع داداچیا و رفتن به باشگاه
• کوه نوردی و وقت گذراندن با انسان های ورزشکار و فرهیخته

(دستش درد میگیرد و دیگر ادامه نمیدهد.)
خدایی اینو قبول دارین که برنامه ریزی کردن واسه هدف خیلی از رسیدن به خود هدف لذتش بیشتره؟
ولی یادمه توی کتاب قور با ق را قورت بده نوشته بود که موفقیت به ترشح اندروفین در مغز بستگی داره و اگه بتونین کاری کنین که اندروفین ترشح بشه موفق شدین.
خب من هم با  برنامه ریختن هایی که آخر سر به خاطر استفاده به جای زیرموسی پاره میشن لذت میبرم و به نحوی اندرو جان توی مخم ترشح میشه. پس من موفقم. البته اگه زوری که اخر شهریور به خاطر این خزعبلاتی که تو تابستان انجام دادن بهم وارد میشه و یکسره کل از اندروفین را از دهان مبارک تا مخرج به فنا میبرد نادیده بگیریم.

پ ن : اولش تاریخ رو اشتباه نوشتم . بعد دیدم پاینن مطلب نوشته 10هم تصحیحش کردم :|