یه سری فرندز که واسم خیلی عزیزن :)

از وقتی این سریالو شروع کردم با خودم فکر کردم که کی تمومش میکنم؟! آخه سرعت فیلم و سریال دیدنم افتضاحه. و اینم که 236 قسمت بودش!

توی این نه ماه که دارم میبینمش اینا به عزیز ترین دوستام تبدیل شدن. باهاشون خندیدم . گریه کردن. استرس داشتم و...

ولی خب الان داره تموم میشه و منم سرعتمو کردم کردم و افسردگی گرفتم :(

راستشو بخواین عاشق یکیشونم شدم ، یکیشونم به عنوان بهترین دوست انتخاب کردم و ... :)

واقعا نمیخوام تموم بشه. همش میگم که ای کاش به جای 10 فصل ساختن توی 10 سال تا الآن طولش میدادن. حتی اگه قسمتاش داستانم نداشت مشکلی نداشتم. فقط بودنش بهترین چیزه ، که باشن تا وقتی دنیا مسخره میشه برم پیششون.

تک تکتون رو دوست دارم.

یه انیمه ی کوتاه و فقط آهنگ!

ولی دوتا از چیزای مورد علاقه ی من دور هم جمع میشن ، من از همیشه خوشحال تر میشم.

انیمه ی و آهنگ دوتا از چیزایین که من باهاشون خیلی وقت میگذرونم و باهم یه اثر 6 دقیقه ای ساختن داستان که یه دختر دوست داشتنی و تنها توی کامپیوتره. شاید بار اول متوجهش بشین و شایدم به بار دوم برسه. ولی هرچقدر بیشتر باشه لذتشم بیشتره :)

Shelter

اسم تو ، زیبا

نمیدونم چی بگم ، تنها چیزی که میتونم بگم زیباست. آخرای فیلم (البته همچینم آخر نه) انقد محکم دستامو به هم فشار دادم که هنوزم درد میکنه!
بهترین بخش هاش شعر و آهنگای بین فیلم بود، همه چیز مقدمه ای برای مقدمه بود
معمولا وقتی انیمه هارو میبینم تا آخر فیلم به آهنگاشون گوش میدم ، ولی الان با دقت بیشتر معنی ها رو میخوندم
اسباب بازی ای که وقتی بچه بودم از ستاره ها خواستم
الان داره گوشه ی اتاقم خاک میخوره
هزارتا آرزو دارم که ممکنه براورده بشن
ولی بیا همشون رو با یه آرزو عوض کنیم

اسم تو ، با خنده اشک ریختم

Dumb Ways To Die

یه جورایی مطمئنم یه روزی به یکی ازین روشا میمیرم :)

دریافت

مرسی از ریک و مورتی :)

یه دوست پیشنهاد کرد که واسه ی اینه از ناراحتی بیای بیرون فیلم و سریال ببین.
خب منم قبل ازون دوتا سریال میدیدم ؛ friend و house of cards . ولی از وقتی این انیمیشن رو شروع کردم یه جورایی راحت تر شدم و کم کمم با زندگی این پسر و پدربزرگ الکلی دانشمندش بیشتر جور شدم.
یه کارتون که شخصیتاش فحش میدن و کارای چندش انجام میدن ، گهگاهی میتونه واسه ی سلامت روان خوب باشه :)
پ.ن: در مورد اون دوتا سریال دیگم حرفایی دارم که بعدا میگم.

وای خدایا ؛ خیلی غمگین بود

یه زندگی که توش نمیشه کسی رو که دوست داری لمس کنی. این زندگی ما نیست؟

این داستان ، داستان عشق بدون لمس کردنه.

واقعا دوستش داشتم. امیدوارم شما هم دوست داشته باشین.

To the Forest of Firefly Lights

به سوی جنگل کرم های شب تاب

نجوای دل ؛ عاشقشم

عاشق این کارتون شدم ؛ آخرش درحالی که داشتم میخندیدم گریه کردم.

خیلی خوب بود.

ببینیدش.

همین.

رگ خواب

من کلا فیلم ایرانی زیاد نمیبینم و کلنم زیاد فیلم نمیبینم

ولی این فیلم فرق میکرد ؛ این فیلم اصل جامعه بود

یه جامعه که پر شده از عوضی های مهربون

و وقتی حس میکنی کسیو نداری بهت امید میدن و دوباره به بدترین شیوه ازت میگیرن